Mijn Getuigenis

Mijn naam is Ingrid de Zwart-van der Plas. Ik ben geboren in februari 1958, ben getrouwd en sinds oktober 2003 actief in Evangelie Gemeente De Deur in Heerlen.
Ik wil graag mijn getuigenis geven over hoe ik met mijn familie tot God en in deze gemeente terecht gekomen ben.

Het geloof in mijn jeugd

Ik kom uit een gezin van zes kinderen: een jongen en vijf meisjes. Mijn ouders kwamen in de oorlog naar Heerlen. Ze waren Hervormd, maar in het zuiden van het land moest je wel Katholiek worden, anders konden de kinderen niet naar school en kreeg vader geen werk. Wij werden streng opgevoed, maar met liefde.
Iedere week gingen we naar de kerk, omdat we dan een kwartje kregen. Ik heb communie gedaan en heb vormsel gedaan. God heeft altijd een rol gespeeld.
Wij hadden nonnen en paters als leraars. Dat was geen pretje. We moesten iedere dag voor de les begon bidden en als je niet luisterde kreeg je met een rietje een tik op je vingers. Toch bleef ik respect houden voor deze mensen. Het waren toch bruiden van de Heer. We maakten werkstukjes met alles over het leven van Jezus.

Helse ervaring

Toen ik op mezelf ging wonen, was het afgelopen met het bezoeken van de kerk. Ik geloofde nog wel, maar meer ook niet.
Mijn leven was een hel. Mijn huwelijk is een aantal keren mislukt door alcohol en drugs en door seksuele mishandeling van mijn kinderen. Ik werd voortdurend mishandeld en moest vluchten naar blijf-van-mijn-lijfhuizen. Op het moment dat ik (in de verzorging) werkte, pleegde mijn ex-man incest bij mijn dochter van 6 jaar en mijn zoon (een baby). Tot op het moment dat mijn dochter midden in de nacht naar mijn moeder vluchtte. Zo is de hele waarheid aan het licht gekomen.
Ik vroeg meteen scheiding aan. Probeerde zelfs zelfmoord te plegen, maar door iets wat mij tegenhield is dat mislukt. Een stem zei van binnen: “Denk aan je kinderen. Ze hebben jou nu 2 maal zo hard nodig.” Uit veiligheidsoverwegingen werden mijn kinderen weggehaald, omdat de vader ze probeerde te ontvoeren.

Ik had zo’n grote haat gekregen en gaf God meestal de schuld, want waarom hielp Hij niet? Waar was Hij toen ik Hem nodig had? Ik snapte het niet en ging de paranormale wereld in. Overal zocht ik markten op en was zelfs van plan om heks te worden. Ik werd ziek en lag vaak in het ziekenhuis met medische klachten: reumaverschijnselen, angsten en paniekaanvallen.

De ommekeer

Later heb ik mijn huidige man leren kennen en we zijn nu 12 jaar bij elkaar.
Door mijn ziektes, o.a. fybromyalgie, hemochromatoze (ijzerstapeling, waar je spieren van kunnen roesten) hebben we vele, moeilijke tijden doorstaan. Het was een genetische ziekte, waar ik de dubbele drager van was. De gehele familie moest bloed prikken, omdat deze het ook konden hebben. Ik was zo verdrietig en zag het af en toe niet meer zitten.

Totdat iemand ons aansprak en zei: “God is op zoek naar jou. Hij heeft een groot plan met jou! Zonder dat je het wist, riep God je de hele tijd. Laat je niet tegenhouden door omstandigheden. Hij wil dat je elke belemmering van je afschudt, omdat Hij van je houdt. Ook van je familie”.
Na een lang gesprek zijn we mee gegaan, hebben ons bekeerd van onze zonden en ons laten dopen door onderdompeling.

Ik heb zelfs mijn ex-man vergeven. Zonder haat kan ik hem aankijken. wat veel mensen niet begrijpen. Voor mijn bekering was ik ook een zondaar, maar God heeft mij vergeven nadat ik Jezus in mijn hart heb gesloten en zijn pad volg.

Alleen mijn dochter accepteert dat niet. Hoe kan iemand zo’n man vergeven? Hij heeft je kinderen verkracht, waardoor zij er nu hun hele leven mee moeten leven. Ik heb nog steeds geen contact, maar het is en blijft mijn dochter. Diep van binnen houd ik veel van haar en ik vergeef haar bitterheid.. Vaak heb ik vergeving gevraagd maar ze weigert nog steeds.

Gods genezende kracht

Tot nu toe zijn we nog steeds actief in de gemeente. Door ziekte kon ik niet veel. Ik heb voor me laten bidden voor de door haat en bitterheid veroorzaakte pijnen en depressies. De pastor liet mij op een stoel zitten en liet mij de ongelijkheid van mijn benen zien. Na gebed waren ze mooi gelijk. Ik verwierp alles wat met occultheid te maken had.
Mijn man is een tijdje weg geweest. Maar ondanks dat ben ik blijven volharden en God heeft mij beschermd in deze moeilijke tijden. Ik bleef naar de kerk gaan en God trouw dienen.
Toen mijn man terug was, zijn we weer met zijn allen naar de gemeente gegaan. Ik heb nu sinds kort een bediening bij de zondagsschool, wat ik met veel liefde doe.

Mijn bloeduitslagen zijn nu bijna goed. Ik kan weer evangeliseren, omdat de spierreuma weg is. Sinds januari 2008 heb ik niet meer in het ziekenhuis gelegen en de artsen weten niet meer wat ze doen moeten. Ik heb vaak nog wel pijn, maar de artsen zeiden dat ik ermee moest leren leven.

Toen ik de artsen uitlegde dat God een grote rol speelde in mijn leven, bemoedigden zij mij met: “Blijf vertrouwen op God. Hij is de enige geneesheer en wij zijn alleen instrumenten van Hem”! De kracht van God en gebed voor genezing helpt beter dan de hele revalidatie in het ziekenhuis. Als ik nu weer pijn voel, vraag ik in gebed aan de Heer of hij de pijnen weghaalt. Meestal is het dan ook werkelijk weg.

Gods plan

Ondanks dat we nog in moeilijke situaties zitten blijven we volharden, omdat wij weten dat God altijd bij ons is. We vertrouwen God meer dan wie ook. Daarom zeg ik jullie: “Twijfel niet langer, God heeft een plan met allen. Denk daaraan, en geloof in God. Sta sterk in geloof, want God is bezig!”
Jezus heeft ooit gezegd: “Jullie zullen nog grotere werken doen dan Ik deed, als je maar in Mij gelooft”. Strek je daarom met heel je hart naar Hem uit. Leef met Hem, iedere dag. Wees eerlijk en rein in je daden en God zal je leiden. HIJ HEEFT ALLES ONDER CONTROLE !!!