Mijn Getuigenis

Hoi, ik ben Joelle^*, 22 jaar oud en nog studerende.
Een paar jaar geleden heb ik iets moois meegemaakt. Het was maar een kleine gebeurtenis, maar mij heeft het erg geraakt.

Het was in het begin van 2005, toen ik net een nieuwe kerk begon te bezoeken omdat ik verhuisd was. Ik kende er nog bijna niemand en besloot actief mee te gaan doen met de landelijke ‘week van gebed’ die ook in die gemeente gehouden werd. Elke ochtend en avond was er een bidstond van een uur. Ik ging er die week bijna elke avond heen en leerde wat mensen kennen, en hoorde hen ook elkaar bemoedigen, bijvoorbeeld door te vertellen hoe de ander veranderd was door God door de tijd heen.

Na de bidstonden ging ik meestal lopend naar huis. Op één van die avonden, het was een woensdag, vroeg ik aan God: “Hoe denkt u nou over mij? Val ik u op? Vindt u mij bijzonder? Wil u me vertellen hoe u over me denkt, dat in mijn hart schrijven.” Ik voelde me alleen en had niet het gevoel dat God mij zag in de grote massa mensen op aarde.

Een woord van God
De donderdag daarna was ik weer op de ochtendbidstond. Voor de eerste keer durfde ik nu ook hardop te bidden in de groep, en ik vertelde God dat ik het soms zo moeilijk vind om te geloven dat Hij echt in mij geïnteresseerd is, tot in de details, en vroeg Hem of Hij zijn waarheid in mijn hart wilde branden, zodat het niet meer alleen in m’n hoofd zat.

Op een gegeven moment zei de leidster van de bidstond dat God haar verteld had dat iemand in de bidstond een woord van God gekregen had. Dat klopte ook, het was een man waar ik al een keer een gesprekje mee gehad had. Het woord bleek voor mij te zijn! En het was als volgt: “Het is Gods verlangen dat jij dichter bij Hem komt. Hij wil dat je bij Hem op schoot komt zitten. Hij wil met je knuffelen.”

Ik was hier best door geraakt. Niet alleen door het woord zelf, wat sowieso al erg mooi was, maar ook door het feit dat nog geen dag nadat ik God had gevraagd me te laten zien wat Hij voor me voelde, Hij dat ook daadwerkelijk deed! In mijn dagboek schreef ik erover: “God heeft mij gezien, Hij heeft aandacht voor mij. Ik val Hem op, ik ben niet gewoon een van de velen. (..) Hij heeft zelfs aan iemand een woord gegeven voor mij, dat heb ik nog nooit meegemaakt. Speciaal voor mij, niet een mooie zin in een preek die nog 30 anderen aanspreekt, maar helemaal van God voor mij!!”

Je wordt gezien
Hoe heeft dit mijn leven verder beïnvloed? Ik denk dat het een proces is waar God nog steeds mee bezig is. Langzaam maar zeker kan ik steeds meer geloven dat ik echt bijzonder ben en niet alleen maar een van de velen. Ik ben geen grijze muis in de massa, maar: Mijn oog zal op u zijn (Psalm 32:8).

* Gefingeerd, “Joelle” wilde niet onder haar eigen naam publiceren.