Mijn Getuigenis

Beste lezer, hier volgt het persoonlijk verhaal van Bert van Zomeren over wat volgens de behandelend artsen onmogelijk was, maar toch is gebeurd!

Invaliditeit na ongeluk

In oktober 2001 kreeg ik een ongeval met de motorfiets. In eerste instantie leek het erop dat het letsel meeviel. Ik kon niet op mijn linkerbeen staan en had veel pijn in mijn onderrug. Collega’s hielpen me uit mijn motorkleding en brachten me thuis.
Toen na twee dagen de pijn en problemen groter werden, bezocht ik de huisarts. De diagnose luidde: ”verrekte en gescheurde spieren in de onderrug”. Al snel bleek echter dat de problemen toch groter waren en werden allerlei specialisten bezocht.

Na enkele jaren en vele onderzoeken bij specialisten door het hele land bleek dat het SI-gewricht ingescheurd was en allerlei banden en pezen in het bekken verrekt of ingescheurd waren. Hierdoor was de stabiliteit van de onderrug (en daarmee van het hele bovenlichaam) onvoldoende.
Door deze instabiliteit ontwikkelde zich ook nog in hoog tempo artrose aan twee tussenwervelschijven in de onderrug. Ook waren zenuwbanen beschadigd, wat resulteerde in gevoelloosheid van het hele linkerbeen.

Uiteindelijk werd ik voor 100% arbeidsongeschikt verklaard en kwam ik thuis te zitten.
Het dagelijks leven bestond uit het innemen van zware medicijnen, wekelijkse bezoeken aan de fysiotherapeut en zo voorzichtig mogelijk bewegen in een aangepaste omgeving.
Door de problemen had ik inmiddels een rolstoel, aangepaste auto, invalidenparkeerplaats, maatfauteuil enzovoorts nodig. Verder droeg ik een corset met stalen strips, dit was nodig om te voorkomen dat mijn onderrug “omknikte”.
Het contrast met het leven voor het ongeval was enorm groot. Ik was gewend veel te sporten (judo, Jiu-jitsu en atletiek) en ook in mijn werk veel fysiek bezig te zijn. Het kostte me veel tijd en moeite te aanvaarden wat de artsen zeiden: “probeer ermee te leren leven”.

Genezing, hoe dan?

En wat moet je dan? Als de artsen zeggen dat je niet te genezen bent en je het zelf ook niet meer weet, blijft er niet veel over!

Gelukkig heb ik een christelijke opvoeding gehad en geloof ik in de almachtige God en Zijn Zoon Jezus Christus. In de jaren dat ik invalide was heb ik veel tot God gebeden en Hem om genezing en kracht gevraagd. De genezing kreeg ik niet, wel kracht om niet wanhopig te worden.

Op Koninginnedag 2008 hebben mijn vrouw Ellen, onze buurvrouw Hanna en ik samen gebeden en aan God gevraagd om Zijn kracht en liefde te laten zien en of Hij mij wilde genezen. Tijdens dit gebed kwam er een enorme rust en warmte over me en heb ik Gods aanwezigheid ervaren.
Na het gebed ben ik uit mijn stoel opgestaan en ging ik lopen. Na twee stappen ontdekte ik dat ik mijn linkervoet voelde en zelf mijn tenen kon bewegen! Ik heb toen mijn corset afgedaan – ondenkbaar vóór dat moment – en merkte dat ik mijn onderrug weer volledig kon bewegen. De pijn, die ik voorheen 24 uur per dag had, was weg!
Na deze ongelooflijke ervaringen hebben we God gedankt voor dit wonder.

Het wonder (h)erkend

In de weken die hierop volgden werden ook andere mensen geconfronteerd met wat er met mij gebeurd was. Bert zonder wandelstok, rolstoel en corset, hoe kan dat?

De fysiotherapeut die ik al jaren lang bezocht, zei er bij het eerstvolgende bezoek het volgende over: “Dit is jouw rug niet zoals ik hem de afgelopen jaren heb gekend. Ik zie geen littekens van een operatie, maar je rug is als nieuw. Ik geloof niet in God, maar dit kan alleen maar een wonder zijn.”
Toen ik hem vertelde wat er was gebeurd heeft hij mijn rug en bekken uitgebreid onderzocht en getest, waarna hij tot de conclusie kwam: “Je hebt mij niet meer nodig, ik hoef en kan hier niets meer aan verbeteren. Ga naar huis en praise the Lord”.

Veel mensen hebben inmiddels van dit wonder gehoord en ik realiseer me dat dit ook veel vragen oproept. Ik weet niet op alle vragen een antwoord, ik weet dat veel andere mensen die ziek of invalide zijn ook bidden om genezing, maar dit niet krijgen. Wat ik wel weet is dat ik altijd pijn had en invalide was en dat ik na het gebed tot God genezen ben. Ik heb dit niet zelf verdiend omdat ik een braaf mens was of omdat ik zo goed heb gebeden. Het was niet mijn “innerlijke energie” of iets dergelijks, dit was een wonder door de enige God.

Sindsdien leef ik weer een leven waaruit de pijn en beperkingen zijn verdwenen en zijn alle hulpmiddelen afgeschaft of teruggegeven aan de gemeente. Ik weet niet wat Gods verdere plan met mijn leven is, ik weet wel dat Hij altijd bij mij is.
Dit is dan ook niet het verhaal van Bert, dit is Gods werk en Hem alleen komt alle eer toe!

Bert werkt nu als computer reparateur bij zijn eigen bedrijfje: www.computerserviceburo.nl